29 พ.ค.53 ศิษย์ที่ชื่อยุ้ย เข้ามาทักทายใน facebook.com ว่าร่างกายของผมผ่ายผอมไปหรือเปล่า ต้องทานข้าวเพิ่มแล้วนะ ผมจึงตอบไปว่า มนุษย์เรากินเพื่ออยู่ การงดอาหารมื้อเที่ยงหนึ่งมือ ทำให้จากที่เคยมีวัฒนธรรมการทาน 3 มื้อเหลือเพียง 2 มื้อ ยังมิใช่ปลายทางของผมแน่ เพราะพระสงฆ์ท่านยังอยู่ได้ด้วยอาหารมื้อเดียวเลย มนุษย์เมื่อร้อยปีก่อนไม่ได้กินดีอยู่ดีอย่างเรา เขายังอยู่ได้จนมีลูกหลานเต็มเมือง แต่ยุคนั้นโชคดีที่ไม่มีสารปนเปื้อนมากมายเท่ายุคนี้ .. อัตราการเผาผลาญในร่างกายของคนเราแตกต่างกัน ร่างกายของผมอาจคงที่ที่เท่านี้ก็ได้ การผอมหรืออ้วนจึงต้องวัดจากความต้องการของร่างกาย มิใช่สายตาของคนรอบข้าง .. ผมอยากจะชวนทุกคนมาผอมในสายตาของคนอื่นด้วยกันดีไหม (ถ้ารู้สึกว่าสายตาของคนอื่นสำคัญมากมาย) .. ขอเชิญชวน จะได้ลดการบริโภค ลดโลกร้อน ลดอัตราการเบียดเบียนสิ่งมีชีวิตลง 1 ใน 3 ของที่ทำอยู่
