23 มิ.ย.52 กิจกรรมวันนี้มาในหลายอารมณ์ ช่วงเช้าแก้ไขปัญหา e-learning system, google apps และ blog ได้สำเร็จ ประชุมวางแผน และทบทวนการทำงานกับทีมไอที มีตุ้ย กับแบงค์ ส่วนเอกยังไม่เข้ามา ช่วงสายหน่อยก็เคลียร์เรื่องเตรียมตัวไปนำเสนองานวิจัยในงานประชุมวิชาการงานวิจัย กศน.ประจำปี 2552 ที่ ดร.สุชิน เพ็ชรักษ์ ได้ชวนไปนำเสนอผลงานจากภาคเหนือที่ได้ทำงานวิจัยเกี่ยวกับชุมชน ตอนบ่ายก็เคลียร์เรื่องต้องประชุมวิจัยพรุ่งนี้กับ อ.วันชาติ ที่ต้องนำเสนองานวิจัยระบบฐานข้อมูล ด้านการประกันคุณภาพ แต่ประเด็นใหญ่คือการนำเสนอความคลาดเคลื่อนเพื่อให้เกิดความตระหนัก
บ่าย 2 ครึ่ง นายอั๋น ก็โทรมาชวนไปให้กำลังใจใต้หอหญิง หาเสบียงไปเสริมในการทำพาน ซึ่ง อ.เกศริน ก็แจ้งว่างบของมหาวิทยาลัยมีให้ 750 ประกอบด้วยทำพาน 250 และจัดแสตนท์ 500 ทำให้ผมทราบวงเงินที่รวมกับการเก็บค่าทำพานคนละ 20 บาทจากนักศึกษาก็ได้อีกประมาณ 700 บาท รวมเป็น 1450 บาท แต่เงินสำรองก้อนแรก 500 ที่นายอั๋นกับเพื่อนไปซื้อของทำพานเกินงบไปแล้ว ก่อนพานเสร็จโดยสมบูรณ์ อ.แนน ก็มาเยี่ยม พานเสร็จเร็วในเวลาเกือบ 5 โมง เพราะมีของ มีแบบ มีคน น้องปี 1 ต่อเนื่องมาร่วมเกือบครบ นายอั๋นกับเพื่อนขอใช้งบอีก 1200 บาท ไปซื้ออุปกรณ์ทำแสตนท์ ก็มีรายการใหญ่คือ ผ้าลาน 6 * 6 กับอาหารเย็น ผมสั่งไปว่าขอไก่ 3 ตัว แต่ได้ไก่มา 2 ตัวกับอาหารอื่น ส่วนค่าแต่งตัวดาวกับเดือนอีก 500 บาท น้องดาที่เก็บเงินทำพานควักจ่ายไปก่อน
6 โมงเย็น อั๋นกับเพื่อนนำอุปกรณ์แต่งเวทีและเสบียงมาที่แสตนท์ วางแผนกันเสร็จก็ทานข้าวเย็นร่วมกัน อ.แต ก็มาร่วมเป็นกำลังใจ น.ศ.ดูมีความสุขในการแต่งเวที ลงสีชื่อคณะบนแผ่นป้าย และยุ้ยวาดหมีแพนด้าตามกระแส ระหว่างนั้นน้องนายกับน้องเจ ที่เป็นดาวกับเดือนก็ซ้อมเต้นแม้ขลุกขลักบ้างในช่วงเย็น แต่ดึกหน่อยก็คลี่คลาย เรื่องที่คลี่ไม่ได้คืออดุลทำกุญแจหาย แล้วหญ้าในสนามตัดสูงกว่า 3 นิ้ว ก็คงหากุญแจไม่พบแน่ เวทีหันหน้าเข้าหาแสงอาทิตย์ ผมกับศิษย์ถกกันเรื่องการขึงผ้าลานพักหนึ่งกว่าจะลงตัว ช่วงหลังเราทำรั้วด้านหน้าได้อั๋นกับบอยที่ชำนาญในการตัดไม้ไผ่ ทำให้การทำรั่วหน้าแสตนท์ที่ผมคิดว่ายาก เป็นเรื่องง่ายไปซะงั้น ศิษย์กลุ่มสุดท้ายที่เหลือก็มี อั๋น บอย ปาง อดุล โบว์ โอ ยุ้ย นก ศรัญญา และน้องเศรษฐศาสตร์ สุดท้ายผมก็ยอมแพ้ในสังขารขอกลับบ้านตอน 3 ทุ่ม มาแวะดื่มนำเย็นที่ 7-11 พอดับกระหายได้ก็ตัดสินใจซื้อน้ำเย็น ๆ ไปฝากศิษย์ที่เหงื่อไหลไคลย้อยหน้าเวที ให้ได้ดื่มน้ำหวานเย็นชื่นใจ อย่างที่ผมได้ดื่ม เพื่อดับกระหายในยามกระหายมากมาก กลับถึงบ้านก็ upload รูปเด็กเข้า hi5 และมานั่งเขียนบันทึกนี่หละครับ
