3 พ.ย.52 คืนนี้ผมได้ร่วมเป็นกรรมการตัดสินสะเปารถใหญ่ หรือขบวนรถแห่กระทงใหญ่ ในเทศกาลลอยกระทง จังหวัดลำปาง 2552 ได้พบเห็นอะไรหลายอย่าง ประเด็นหลัก คือ การตัดสินเป็นไปโดยยุติธรรม ซึ่งกรรมการมาจากตัวแทนสถาบันการศึกษาที่ส่งเข้าประกวด และมีคะแนนเป็นเกณฑ์กำกับชัดเจน บวกลบตามที่พูดคุยกัน เมื่อกรรมการแต่ละคนให้คะแนนแล้วก็จะมานั่งประชุมวิพากษ์ว่าผลควรเป็นอย่างไรโดยประจักษ์ เพื่อสรุปร่วมกันอีกครั้ง สำหรับผลการตัดสินครั้งนี้ได้ผลการพิจารณาเป็นเอกฉันท์ทั้ง 3 อันดับแรก โดยเกณฑ์แบ่งเป็น 8 หัวข้อ ประกอบด้วย 1)ความประณีตสวยงาม 20 คะแนน 2)ความคิดสร้างสรรค์ 10 คะแนน 3)มีความหมายต่อวัฒนธรรม 10 คะแนน 4)การออกแบบโครงสร้าง 10 คะแนน 5)แสงสว่างโคมไฟ 10 คะแนน 6)องค์ประกอบของขบวน 20 คะแนน 7)นางนพมาศ 10 คะแนน 8)การตรงต่อเวลา 10 คะแนน สำหรับผล คือ มหาวิทยาลัยโยนกได้รางวัลที่ 1 ประเภทสะเปาน้ำ จึงไม่ได้ในส่วนของสะเปาบกหรือสะเปารถใหญ่
ประเด็นอื่น ที่มองเห็นผ่านการเคลื่อนไปของขบวนสะเปา ที่ผมมองในฐานะปุถุชน คือ 1)ประเพณีแบบนี้ต้องอาศัยศรัทธาต่อความเชื่อในศาสนาที่มีอยู่ในตัวคนทุกภาคส่วนประกอบกัน คนไม่ศรัทธาในศาสนามักไม่ร่วมงานนี้ 2)ต้องอาศัยงบประมาณ เรื่องนี้ไม่ต้องถกกัน เพราะงานประเพณีสมัยนี้มาด้วยงบประมาณของหน่วยปกครองส่วนท้องถิ่น ถ้าไม่มีงบล่ะก็ประเพณีไม่เกิด 3)ประเพณีสมัยนี้ สาวน้อยมักโชว์สรีระ ด้วยเหตุผลว่าคนในอดีตนุ่งผ้าน้อยชิ้นหรือไงก็ไม่ทราบ แต่คนส่วนใหญ่บอกว่านั่นคือความงาม ก็คงต้องยอมรับไปตามนั้น 4)ขบวนแห่ ครั้งนี้เป็นอีกเวทีในการแสดงออกของ Ladyboy ที่ได้รับการยอมรับ สังคมปัจจุบันยอมรับพวกเธอมากขึ้น