ปกติผมมักเล่าเรื่องภาพยนตร์ให้นิสิตฟัง
หลายคนเคยดูภาพยนตร์ก็จะเข้าใจ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 62 ที่ผมเก็บไว้บอกเล่า
ทฤษฎีรักนิรันดร (the theory of everything) – “สตีเฟน ฮอว์คิง (Stephen Hawking) นักฟิสิกส์ทฤษฎี ชาวอังกฤษ มีความเชื่อว่าจักรวาลมีวิวัฒนาการตามกฎเกณฑ์ที่แน่นอนชุดหนึ่ง โดยกฎเกณฑ์ที่สมบูรณ์ชุดนี้สามารถให้คำตอบกับเราได้ในคำถามที่ว่า จักรวาลถือกำเนิดขึ้นอย่างไร กำลังจะไปในทิศทางไหน และจะมีจุดจบหรือไม่
https://entertainment.trueid.net/synopsis/MGvAZbDmJppB
นอกจากนี้ ในผลงานร่วมกับนักคณิตศาสตร์ เซอร์ โรเจอร์ เพนโรส เขาแสดงให้เห็นว่า ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป (General relativity) ของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ บ่งชี้ว่า กาล-อวกาศมีจุดกำเนิดจาก “การระเบิดครั้งใหญ่” หรือ บิกแบง (Big Bang) และมีจุดจบในหลุมดำ (Black hole) ในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่เป็นการดัดแปลงมาจากชีวิตจริงของ สตีเฟน ฮอว์คิง นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ ผู้มีชื่อเสียง และได้เสียชีวิตไปในวัย 76 ปี เมื่อปี พ.ศ.2561 ในวัย 22 ปี เขาถูกวินิจฉัยว่าป่วยด้วยโรคเซลล์ประสาทสั่งการเสื่อม จากในภาพยนตร์ เป็นการเล่าเรื่องชีวิตรักของเขาและภรรยา และอาการหนึ่งที่ปรากฎจากโรค คือ การล้ม ซึ่งเกิดจากการสั่งให้ขาก้าวไป แต่ขาไม่ได้ก้าวออกไปอย่างที่สั่งการ แล้วอาการก็เพิ่มขึ้นเป็นลำดับ จนช่วยเหลือตนเองไม่ได้ในที่สุด มีภาพยนตร์อีกหลายเรื่องสะท้อนชีวิตของผู้ป่วย การเจ็บป่วยทางร่างกาย ทำให้ได้เห็นถึงปัญหาสุขภาพ ความไม่แน่นอนของชีวิต และความแน่นอนว่ามนุษย์เราต้องเจ็บป่วย และตายในสักวันหนึ่ง”