เลือกไม่ได้กับชีวิตหลังเกษียณ

ชีวิตหลังเกษียณ
ชีวิตหลังเกษียณ

4 มิ.ย.54 วันนี้อายุเต็ม 41 ปี นับแต่วันที่ลืมตาดูโลก จากการสื่อสารกับ อ.หนุ่ย ทำให้มีข้อสงสัยว่า ถ้าผมอายุถึง 60 ปี จะเลือกทำงานต่อ หรือพักผ่อนอยู่บ้านเฉย ๆ เพราะหลายครั้งที่คุยกับเพื่อนร่วมงาน ก็พบว่าหลายคนประสงค์จะ early retire หรือออกจากงานไปอยู่บ้านก่อนเวลา ในสังคม MLM ก็มีการหยิบเรื่องนี้มาเป็นจุดขายกันมากว่า คนที่สำเร็จก็จะ retire ก่อนเวลาได้ ไม่ต้องรอให้ถึง 60 ปี คนในครอบครัวหลายท่านก็เกษียณออกมานั่งนั่งนอนนอนไปวัน ๆ ไม่ได้หางานทำหลังเกษียณ

แต่ในอีกมุมหนึ่ง พบว่า ผู้บริหารในบางองค์กรเกษียณอายุราชการมาทำงานต่อในองค์กรเอกชน แม้จะพ้นอายุ 60 ปีก็ยังหางานทำ ดูเหมือนประสงค์จะทำงานจนกว่าจะทำต่อไปไม่ได้ บางท่านเกษียณได้เพียงไม่กี่เดือนก็ออกมาหางานทำแล้วก็มี จึงเห็นความแตกต่างของคน 2 กลุ่ม คือ อยากหยุดทำงาน กับ อยากทำงานไปชั่วชีวิต

ประเด็นที่มองย้อนกลับมาที่ตนเอง คือ อีกไม่ถึง 20 ปี เมื่ออายุครบ 60 ปี ลูกก็จบหมดแล้ว เงินเก็บเพื่อซื้ออาหารวันละ 100 บาท ก็คงจะพอมีใช้ไปอีกหลายปี การเลือกว่า 1) หยุดทำงานหลังเกษียณ หรือ 2) ทำงานไปชั่วชีวิต .. นั่งกลุ่มใจอยู่ว่าผมตัดใจไม่ได้ที่จะเลือกใช้ชีวิตอย่างไรหลังเกษียณ

หลังจากไปอาบน้ำมา ตอนนี้คิดได้แล้ว ..
อ้างถึงคำของพระพุทธเจ้า ให้ไว้ก่อนนิพพานว่า
“มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ”

ดังนั้น ถ้าเลือกทำงานต่อหลังเกษียณ
แสดงว่ายังยึดติดกับลาภ ยังใคร่ได้ใครดีกับยศ

สรุปคือผมตัดสินใจว่า
ถ้าเกษียณเมื่อใดก็จะทิ้งลาภ และยศ
ก่อนที่ลาภ และยศ จะทิ้งเรา

Author: บุรินทร์ รุจจนพันธุ์

I am Lecturer, Developer, Researcher, Columnist, Writer, Photographer, and Webmaster - L@mpang man

Leave a Reply