มองโลกแง่ดี กับ มองโลกแง่ร้าย

optimistic & pessimistic
optimistic & pessimistic

เคยคิดว่ามนุษย์ [ทุกคนคิดบวกเพื่อตนเอง]
ตอนหลังเข้าอ่านสื่อเลือกข้าง ได้รู้ว่า
[บางคนคิดลบก็เพื่อตนเอง] ก็มี เหมือนกัน
ได้เห็นความคิดลบกว่าครึ่งที่สอดแทรกเข้าไป
จริง ๆ เป็นอาชีพที่เขาต้องคิดลบ เพราะถูกสั่งมา
คนที่อ่านก็คงซึมซับความคิดเหล่านั้นไป
.. ยิ่งซึมความคิดลบมากเข้า สื่อนั้นก็จะอยู่รอด
.. เอาใจคนคิดลบมาใส่ใจเรา พอเดาได้ว่าที่มาที่ไปคืออะไร
.. อ่านข่าวสมัยนี้เหมือนนั่งดูโคนัน


เคยนั่งดู Talk show
คำพูดที่ [พรั่งพรูออกมาจากปากนักพูด]
แล้วทำให้ผู้ฟังนั่งหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง .. ดูมีความสุข
ล้วนเป็นคำพูดคิดลบสุดขั้ว .. ถึงกระนั้นเชียว
คนที่น่ากลัวคือ เหล่าผู้ฟัง  ที่ดูจะชื่นชอบ และชื่นชม
แล้วก็ซึมซับเอาความคิดเหล่านั้น เข้าไปเรียบร้อย
.. ผู้ฟังส่วนหนึ่งก็คงเชื่อ เพราะผู้พูดน่าเชื่อถือ .. กระมัง
.. นักพูดเขารู้ว่าอะไรลบ อะไรบวก เขาแยกแยะมาแล้ว
.. แล้วเขาก็เลือกเฉพาะที่ [ผู้ฟังอยากฟัง]

ขยายความ
อ่านข่าวสมัยนี้เหมือนนั่งดูโคนัน
เพราะในข่าวดูอะไรอะไร จะเป็นห้องปิดตายไปซะหมด
หาทางออกไม่พบ หาคนรับผิดชอบไม่เจอ รับข้อมูลฝ่ายเดียว
ทางออกก็พอเห็นอยู่ .. ถ้าเปิดใจยอมไกล่เกลี่ย และยอมความ
สุดท้ายผู้ร้ายก็เลือกฝ่าทางตัน คือ ทำผิดกฎหมายนั่นเอง
.. นักข่าวเขาฉายภาพมาเป็นห้องปิดตาย
.. เพราะหน้าที่ของเขา คือ เล่าเหตุการณ์ที่พบ เท่านั้นเอง

Author: บุรินทร์ รุจจนพันธุ์

I am Lecturer, Developer, Researcher, Columnist, Writer, Photographer, and Webmaster - L@mpang man

Leave a Reply