Author: บุรินทร์ รุจจนพันธุ์

ทุกภาคเรียนที่ 1 หลังปีการศึกษา 2559 ของประเทศไทย
ในช่วงหลัง Christmas
ในระดับอุดมศึกษา ก็จะมีการประกาศผลการเรียนของนักศึกษา
หรือในระดับมัธยม ก็จะมีการประกาศผลการเรียนของนักเรียน
ผลพบได้ในสเตตัสบนเฟสบุ๊ค
– ดีใจ ได้เกรด A
– พอใจล่ะ ไม่เอฟก็พอ
– เฉย ๆ ตามคาด
– เงียบ คือ คำตอบ
– สงสัยก็ถามอาจารย์ “ทำไมถึงให้ F”

เล่าเรื่องหนัง สะท้อนคิดจากภาพยนตร์
http://www.thaiall.com/handbill

การมีชีวิตอยู่ในโลก ก็เหมือนการมีชีวิตอยู่ในรั้วโรงเรียน
เหมือนมีชีวิตอยู่ในเรือประมง ต้องสู้ ต้องกิน และอยู่
“ชีวิตต้องสู้” ต้องเก็บเกี่ยวความรู้ เก็บปลาให้ได้มากพอ
ไม่เก็บปลา หรือเก็บไม่ได้มากพอ ก็ไม่ได้ขึ้นฝั่ง ไปไม่ถึงไหน
เวลามีปัญหาก็ไม่ต้องไปโทษ “เรือที่ไม่ได้เรื่อง”
แต่ต้องมองตนเองให้มาก ตั้งแต่เกิดเลย
แล้วแก้ไขเท่าที่ทำได้ โดยเฉพาะการแก้ไขตนเอง

ชีวิตจริงไม่ใช่เทพ จะได้ซื้อ Hero ด้วยเงิน
แพ้แล้วเริ่มใหม่ อีกกี่รอบก็ได้ ทั้งคืน ทั้งวันก็ได้
ชีวิตจริงมีเวลาเป็นกรอบ มีขีดจำกัด
เริ่มต้นผิด ไม่สู้ ไม่มุ่งมั่น เส้นทางจริงก็คงห่างเป้าทุกที
คิดว่าเป็นเทพ เป็น Wonder woman
ก็คงไม่ได้หาปลาให้มากพอ ไม่ได้ไปขึ้นฝั่งดี ๆ ที่ไหนหรอก
เราท่านก็คงอยู่ได้ไม่เกิน 200 ปี บางคนสัก 100 น่าจะได้
ไม่ใช่มนุษย์ Bicentennial Man จะได้อิ่มทิพย์ หรือมีเวลาเหลือเฟือ
ที่จะได้กลับไปเริ่มต้นใหม่ ไปเลือกเดินได้หลายรอบ รอบเดียวทุกคน

กลับมาเรื่อง Tokyo Ghoul
พระเอก ก็แค่อยากมีชีวิตแบบไม่สุงสิงกับใคร แต่ถูกกดดันจากพวกมนุษย์
พวกมนุษย์ไม่อยากให้พระเอกได้กิน ได้อยู่ อย่างสงบ กับเพื่อนกูลนักล่า
เพราะการกินของพระเอก คือ การมาแย่งของล้ำค่าจากมนุษย์ ที่เรียกนักล่า
หากจะปกป้องพวกพ้อง จะกิน จะอยู่ ก็ต้องสู้ ต้องฝึกฝน
ต้องหาอาจารย์มาสอน หาเพื่อนเรียน ไม่ใช่เพื่อนเล่น เพื่อนเที่ยว
ต้องมีคู่ซ้อม ต้องเจ็บ ต้องอดทน สู้ไปด้วยกัน
ถึงจะแข็ง มีกำลัง มีทักษะ มีความชำนาญ
พอเก่ง ก็ต้องกระโดดตีลังกาเตะครูฝึก ป๊าบ ป๊าบ ซะเลย
ก่อนจะตีลังกา ก็ต้องเริ่มฝึกฝน
มีเลเวล คือ ขั้น 1 ขั้น 2 ขั้น 3 และบรรลุสัจธรรม
ประเมินตนเองว่าถึงไหนล่ะ
ชีวิตจริงไม่มีทางลัด หรือเคล็ดวิชา
ที่จะฝึกฝน 1 วัน หรือใช้เงินซื้อ แล้วก็เป็นเทพได้หรอก
ฝึกฝน เสร็จ ก็ต้องสอบปฏิบัติกับอาจารย์
สอบตก ก็กลับไปฝึกฝนใหม่ นับหนึ่งกันใหม่
ถ้าสู้กับอาจารย์แล้ว ยังไม่ถึงไหน
แต่อยากให้อาจารย์ปล่อยผ่าน ผ่าน ๆ ไปเถอะ
แล้วอาจารย์ใจร้าย ดันปล่อยผ่านซะงั้น
ภายภาคหน้า กูลที่ไปสู้กับมนุษย์ก็คงสิ้นใจไปในไม่กี่เพลงยุทธ์
พระเอกจึงต้องฝึกหนัก เลือดตก ยางออก จนถึงขั้นปล่อยอิทธิฤทธิ์ได้
แล้วอาจารย์ก็บอกว่า ผ่านเกณฑ์แล้ว .. ใช้ได้ รอดล่ะ
แต่ถ้าให้อาจารย์ลดเพดานเกณฑ์
เพราะเอาธูปเอาเทียน ไปวอนขอว่า “ไม่อยากฝึกล่ะ เหนื่อยจัง ผ่านนะ”
ภายภาคหน้า กูลที่ไม่กล้าแข็งก็คงไม่ได้กิน ได้อยู่ ตามเป้าหมายการฝึก
แต่ต่อไป กูลเกิดไปเจอขุมทรัพย์ในหนังล่าสมบัติ นั่นก็ราชรถมาเกยล่ะ
เชื่อได้ว่า “นั่งรอ นอนรอราชรถแล้ว ราชรถอาจไม่มาตามนัด”
หวังว่าจะไม่ สะ-ปอย เรื่อง Tokyo Ghoul มากไปนะครับ