3 พี่น้อง
มี 3 คนพี่น้องอยู่ที่กระท้อม พี่ใหญ่อาชีพจับปลา น้องกลางอาชีพขุดดิน น้องเล็กอาชีพทำนา มีวันหนึ่งพี่ใหญ่ไป เจอ mirror อยู่ในน้ำ ในขณะที่น้องกลางก็ไปเจอเมล็ด strawberry อยู่ในดิน ทั้ง 2 คนจึงเอามาที่บ้าน พี่ใหญ่ก็พูดกับ mirror ว่า “ถ้า mirror วิเศษจริงฉันขอให้บ้านของเราหลังใหญ่” และคำอธิฐานก็เป็นจริง บ้านหลังใหญ่โดยไม่คาดฝัน และน้องกลาง ก็เอาเมล็ด strawberry ไปปลูก 2-3 วันผ่านไป น้องกลางก็เห็นว่ามีผล มาก น้องกลางจึงเก็บไปขายและน้องเล็กก็กลับมาที่บ้านเห็นว่าบ้านหลังใหญ่ จึงมารวมอธิฐาน จึงขอ duck cow cat farm และขอ airport และ mirror ก็แตกร้าวและบ้านหลังใหญ่ก็หายไป น้องกลางมาที่บ้าน เห็นว่าบ้านหลังใหญ่หายไป จึงไปกับน้องเล็กไปช่วยกันตัดต้น strawberry และนำไปขายพอนำไปขายและได้ เงินมาและไปสร้างบ้าน สร้างร้าน noodle และสร้าง bookshop และเจ้านาย ที่ติดหนี้ก็มายึดที่ 3 พี่น้องพึ่งสร้างใหม่พวกเราจึงหมดตัว จึงต้องอดอยาก
การไปเที่ยวแสนสนุก
วันหนึ่งพ่อซื้อสุนัขมามัน downy มากเลย มันชั่งน่ารัก พ่อบอกว่าปล่อยอยู่ที่บ้านกับพี่นะลูก เดียวจะพาไปตลาดคิดว่าจะไป ember จะเอามาเปลี่ยน เพราะไฟฉายถ่านหมดจึงไป พ่อซื้อขนมเลย์ถุงละ eight บาท พ่อบอกว่าจะซื้อ diary ให้พี่ แต่มันไม่ขาย พ่อบอกว่า อยากซื้อเป็ดไหม ฉันบอกว่าอยาก แต่พ่อบอกว่าบ้านคุณปู่ก็มี drake เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว วันเสาร์ อาทิตย์ ปู่มีลูกเป็ดด้วยนะ อาจจะ endow ลูก 1 ตัวก็ได้นะพ่อกะว่าจะซื้อ denim ให้คุณปู่ แล้วตัว drama ที่คุณปู่กำลังทำเป็นธุรกิจด้วยแล้วพ่อก็ซื้อ car ใหม่ให้พี่ elect ตั้งนาน
สวนของฉัน
ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่ warm grandpa ของฉันมี park อยู่แห่งหนึ่งที่ park ของ grandpa มี flower มากมาย และมีต้นไม้เยอะแยะ หลายต้น เช่นต้น coconat mango และ ต้น papaya และที่สวนของ grandpa ฉัน ฉันชอบรับประทาน banana มากที่สุด เพราะมันมีประโยชน์และอร่อย ถ้า rain ฉันก็จะเข้าไปหลบที่ใต้ต้น apple เพราะต้นมันใหญ่ และใบมันก็ใหญ่และหนาจึงเปียกฝนได้ยาก และวันนี้ฉันก็เห็นผีเสื้อบินไปบินมาอยู่แถวๆ flower หลายต่อหลายตัว แล้วพอจะกลับบ้าน grandpa ของฉันก็ไปฟันเอากล้วย เครือใหญ่มาวางเสร็จก็ไปเอา coconat มาด้วย ฉันก็ไปเก็บพริก แล้วตาของฉันก็ไปเอา apple มาและไปเก็บ mango มา ฉันก็บอกกับ grandpa ของฉันว่าทำไมได้เยอะคะตาของฉันก็บอกว่าตาไม่ได้มานานแล้วเลยเก็บได้เยอะ
ปั้นน้ำเป็นตัว 3 เรื่องด้วยคำศัพท์
เด็กทั้ง 3 เขียนบทความคนละเรื่อง จึงนำมาบันทึกไว้ที่นี่
คุณหมอ
มีคุณ doctor คนหนึ่งมา count แผ่นรายชื่อของคนไข้
และกิน coffee คุณ doctor ก็มีนโยบายว่าห้องน้ำ clean
และไปกินข้าวผัด แต่ว่าจะกินได้ไหม เพราะว่ามี chilli เยอะ
ในขณะนั้นมีฝนตกและมีสายรุ้งตกลงมามีหลาย colour มาก
และมีคน blind ก็มานั่ง chair คุณ doctor ก็ทดสอบวาด cartoon
ว่ามองเห็นได้บ้าง จึงวาดคน build บ้าน และคุณ doctor
ก็รู้ว่าเขาเริ่มมองเห็น และคุณ doctor ก็มีคนไข้รายต่อไปและคุณ
doctor ก็คิดงว่าคนนี้เป็นผู้ชายที่จริงก็เป็นเก และคุณหมอ
เดินกลับไปที่บ้านและเล่าเรื่องที่ทำงานของตนเองให้คนในครอบครัว
และไปกินอาหาร อาบน้ำ แปรงฟัน นอนหลับ
โรงพยาบาลและการรักษา
ในวันหนึ่งโรงพยาบาลกำลังจะ abate งาน แต่มีคนไข้คนหนึ่ง
ได้ถูก adder กัดเข้า แต่ก็รอด จึงให้ขึ้นไปชั้น abode ของโรงพยาบาล
เขาโดนงูที่ abbey มาแน่คง abide คงนั่งเหม่อลอยเพื่อน
แต่เขาโดนฉีดยาไปแล้วแข็งชั่ง acrid แต่เราได้นำ adder มาตรวจว่า
มีพิษไหม แต่ไม่ค่อยเจอ คิดว่าจะโดน chock ตีเข้าพิษ จึงออกไปหมด
แต่เขาไม่เป็นไรเราก็ขอแสดง cheer ด้วย
ครอบครัวของฉัน
วันหนึ่งฉันไปเที่ยวที่ market กับ mather และ father แล้วที่นี่ก็มี animal
ตัวเล็กตัวน้อยมาขาย เช่น วัว นก และปลา มาขายกันเต็มตลาดแล้วฉันก็บอก
father ว่า “father ขา หนูอยากเลี้ยง animal ค่ะ” พ่อตอบว่า “ได้เลยลูก”
และบอกให้ฉันนั่งพักที่ chree เพราะตอนนี้อากาศมันร้อน แล้ว father
ก็ไปซื้อน้ำ coconat มาให้ฉันดื่ม แต่ฉันเป็น girl จึงคิดว่าควรที่จะเลี้ยง cat
pig and bird อย่างละตัว รวมเป็น three ตัว และพ่อก็อนุญาตให้ฉันเลี้ยง
แล้ว father and mather ก็ไปถามราคา ฉันก็ได้สัตว์ด้วย
บทปลงสังขาร บทสวดจากวัดชัยมงคลธรรมวราราม (1)
มีโอกาสไปทำวัตร สวนมนต์ที่ วัดชัยมงคลธรรมวราราม พระครูสังฆรักษ์วิชพงษ์ อิสฺสรธมฺโม ก็เทศธรรม ชวนนั่งสมาธิ ทำให้รู้สึกว่าชีวิตเราไม่แน่นอน ตายวันตายพรุ่งไม่รู้
เช่น อ.วัน.. หัวหน้าผมก็เกือบเสียชีวิต รถคว่ำพังยับเยินไปฟื้นที่โรงพยาบาล
ส่วนผมก็ขับรถทุกวัน ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน บทปลงสังขารนี้ทำให้ต้องเตรียมใจ ฝึกทำใจ เพราะผู้สูงอายุในหมู่บ้านรอบนอกจะสวดบทนี้เป็นกันทุกคน
ยกเว้นคนที่ยังสนุกอยู่กับกิเลส และคิดว่าตนเป็นอมตะ ก็คงยังไม่เคยสวดแน่
ผมเองก็หลงคิดไปว่าจะมีวันพรุ่งนี้ตลอดไป ตั้งแต่นี้ต้องทำใจเตรียมตัวกับสิ่งที่ไม่แน่นอน
ดังโบราณท่านว่า ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
![ปราสาทงานศพ ปราสาทงานศพ](http://www.thaiall.com/research/img/vijai_50101302.jpg)
บทสวด
มนุษย์เราเอ๋ย เกิดมาทำไม
นิพพานมีสุข อยู่ใยมิไป
ตัณหาหน่วงหนัก หน่วงชักหน่วงไว้
ฉันไปมิได้ ตัณหาผูกพัน
ห่วงนั้นพันผูก ห่วงลูกห่วงหลาน
ห่วงทรัพย์ศฤงคาร จงสละเสียเถิด
จะได้ไปนิพพาน ข้ามพ้นภพสาม
ยามหนุ่มสาวน้อย หน้าตาแช่มช้อย
งามแล้วทุกประการ แก่เฒ่าหนังยาน
แต่ล้วนเครื่องเหม็น เอ็นใหญ่เก้าร้อย
เอ็นน้อยเก้าพัน มันมาทำเข็ญใจ
ให้ร้อนให้เย็น เมื่อยขบทั้งตัว
ขนคิ้วก็ขาว นัยน์ตาก็มัว
เส้นผมบนหัว ดำแล้วกลับหงอก
หน้าตาเว้าวอก ดูน่าบัดสี
จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย
เหมือนดอกไม้โรย ไม่มีเกสร
จะเข้าที่นอน พึงสอนภาวนา
พระอนิจจัง พระอนัตตา
เราท่านเกิดมา รังแต่จะตาย
ผู้ดีเข็ญใจ ก็ตายเหมือนกัน
เงินทองทั้งนั้น มิติดตัวไป
ตายไปเป็นผี ลูกเมียผัวรัก
เขาชักหน้าหนี เขาเหม็นซากผี
เปื่อยเนาพุพอง หมู่ญาติพี่น้อง
เขาหามเอาไป เขาวางลงไว้
เขานั่งร้องไห้ แล้วกลับคืนมา
อยู่แต่ผู้เดียว ป่าไม้ชายเขียว
เหลียวไม่เห็นใคร เห็นแต่ฝูงแร้ง
เห็นแต่ฝูงกา เห็นแต่ฝูงหมา
ยื้อแย่งกันกิน ดูน่าสมเพช
กระดูกกูเอ๋ย เรี่ยรายแผ่นดิน
แร้งกาหมากิน เอาเป็นอาหาร
เที่ยงคืนสงัด ตื่นขึ้นมินาน
ไม่เห็นลูกหลาน พี่น้องเผ่าพันธ์
เห็นแต่นกเค้า จับเจ่าเรียงกัน
เห็นแต่นกแสก ร้องเรียกแหกขวัญ
เห็นแต่ฝูงผี ร้องไห้หากัน
มนุษย์เราเอ๋ย อย่าหลงนักเลย
ไม่มีแก่นสาร อุตส่าห์ทำบุญ
ค้ำจุนเอาไว้ จะได้ไปสวรรค์
จะได้ทันพระพุทธเจ้า จะได้เข้าพระนิพพาน
อะหังวันทามิ สัพพะโส
อะหังวันทามิ นิพพานะ
ปัจจะโย โหตุ
ประถมหนึ่งของมาหยา
![กีฬาสี](http://www.thaiall.com/blog/wp-content/uploads/2009/03/g1831-150x150.jpg)
สวัสดีค่ะ พบกันอีกแล้ว ตอนนี้หนูอยู่ประถมสาม
แต่จะเล่าเรื่องตอนประถมหนึ่งให้ฟังค่ะ
ตอนนี้จำชื่อคุณครูไม่ได้ แต่จำได้ว่าสนุก
จำชื่อเพื่อนได้ชื่อ แพรว
ประถมสามไม่ได้เก็บถ้วยเหมือนประถมหนึ่ง
เพราะมีเวรเก็บให้
แต่ประถมหนึ่งทุกคนต้องเก็บกันเอง
แต่ไม่เหนื่อยสักเท่าไร
ตอนประถมสามต้องขึ้นบันไดทุกวัน
รู้สึกเหนื่อย กระเป๋าก็หนัก
ฉันชอบเรียนวิชาคอม พละค่ะ
ชีวิตตอนอนุบาลของพีพี
![กีฬาสี](http://www.thaiall.com/blog/wp-content/uploads/2009/03/g1834-150x150.jpg)
ฉันชื่อพีพี อยู่โรงเรียนอนุบาลเขลางค์รัตน์อนุสร
ขึ้นชั้นอนุบาล 2/9 น้องชื่อมาหยา ห้องเดียวด้วยกัน
วันแรกเห็นมีเพื่อนเยอะมาก แต่รู้จักเพียง 2 – 3 คน
ชื่อว่า อ้อน หยก โอม ต่อมาก็รู้จักมากขึ้นเยอะค่ะ
ครูชื่อครูสมพิศ และให้ทำแบบฝึกหัด ก-ฮ และตั้งกลุ่ม
มีชื่อกลุ่มเป็นผลไม้ต่าง ๆ และทำกิจกรรมร่วมกัน
โบราณว่า ตัดขารักษาชีพ
ในชีวิตของเรา บางครั้งต้องเสียสละความสุขส่วนน้อย เพื่อรักษาความสุขส่วนใหญ่ วันนี้มีเรื่องต้องทำแบบนี้ เป็นครั้งที่ตัดสินใจยากจริง ๆ และคนทั้งโลกคงบอกว่าแปลก เพราะกรณีของผมไม่เหมือนใคร ภรรยาเองก็ยังไม่เห็นด้วยเลย ผมเองก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีใครทำเลย ในกรณีแบบนี้ ก็คงต้องดูผลว่าการเสียสละ ความสุขส่วนน้อยจะรักษา ความสุขส่วนใหญ่ให้อยู่ได้หรือไม่ คำที่คล้ายกันคือ เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย ที่ต้องแลกก็เพื่อ ครอบครัว และ สุขภาพจิต