บล็อกที่มีเนื้อหาเน้นทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ
สวัสดีค่ะ พบกันอีกแล้ว ตอนนี้หนูอยู่ประถมสาม
แต่จะเล่าเรื่องตอนประถมหนึ่งให้ฟังค่ะ
ตอนนี้จำชื่อคุณครูไม่ได้ แต่จำได้ว่าสนุก
จำชื่อเพื่อนได้ชื่อ แพรว
ประถมสามไม่ได้เก็บถ้วยเหมือนประถมหนึ่ง
เพราะมีเวรเก็บให้
แต่ประถมหนึ่งทุกคนต้องเก็บกันเอง
แต่ไม่เหนื่อยสักเท่าไร
ตอนประถมสามต้องขึ้นบันไดทุกวัน
รู้สึกเหนื่อย กระเป๋าก็หนัก
ฉันชอบเรียนวิชาคอม พละค่ะ
ฉันชื่อพีพี อยู่โรงเรียนอนุบาลเขลางค์รัตน์อนุสร
ขึ้นชั้นอนุบาล 2/9 น้องชื่อมาหยา ห้องเดียวด้วยกัน
วันแรกเห็นมีเพื่อนเยอะมาก แต่รู้จักเพียง 2 – 3 คน
ชื่อว่า อ้อน หยก โอม ต่อมาก็รู้จักมากขึ้นเยอะค่ะ
ครูชื่อครูสมพิศ และให้ทำแบบฝึกหัด ก-ฮ และตั้งกลุ่ม
มีชื่อกลุ่มเป็นผลไม้ต่าง ๆ และทำกิจกรรมร่วมกัน
ในชีวิตของเรา บางครั้งต้องเสียสละความสุขส่วนน้อย เพื่อรักษาความสุขส่วนใหญ่ วันนี้มีเรื่องต้องทำแบบนี้ เป็นครั้งที่ตัดสินใจยากจริง ๆ และคนทั้งโลกคงบอกว่าแปลก เพราะกรณีของผมไม่เหมือนใคร ภรรยาเองก็ยังไม่เห็นด้วยเลย ผมเองก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีใครทำเลย ในกรณีแบบนี้ ก็คงต้องดูผลว่าการเสียสละ ความสุขส่วนน้อยจะรักษา ความสุขส่วนใหญ่ให้อยู่ได้หรือไม่ คำที่คล้ายกันคือ เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย ที่ต้องแลกก็เพื่อ ครอบครัว และ สุขภาพจิต