บทความกรณีศึกษา .. ที่น่าสนใจ
บันทึกไว้เพื่อนำไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับนักศึกษาในชั้นเรียน
ประเด็นที่บทความนี้สนใจคือ “คุณธรรม จริยธรรม”
ถ้าอดีตเคยทำอะไรไม่ดี จะส่งผลถึงปัจจุบันและอนาคต
เห็นอ้างอิงว่าได้รับมาจาก Niwat Rungvicha
—
หญิงสาวผู้หนึ่ง ไปศึกษาต่อที่เมืองนอก
ในอดีต ได้อาศัยความเจ้าเล่ห์ ฉลาดแกมโกง
ในการนั่งรถโดยสาร ผลปรากฎว่า อนาคตถูกทำลายลงอย่างย่อยยับ
จาก http://www.bangkhunthianjoggingclub.com/webboard_ans.php?id=047648
จาก https://www.facebook.com/camerababy/posts/806688762712931
รถบัส http://www.buhaykorea.com/2009/11/14/the-village-bus/
—
เรื่องมีอยู่ว่า ..
สิบสองปีก่อน มีสาวน้อยผู้หนึ่ง พึ่งจบการศึกษาก็ไปที่ประเทศฝรั่งเศส
เริ่มชีวิตกึ่งเรียนกึ่งทำงาน ต่อ ๆ มา
เธอพบเห็นว่า ระบบการขายตั๋วของรถโดยสารสาธารณะ
เป็นระบบการช่วยเหลือตนเอง
ก็คือ .. เราคิดจะไปสถานที่ใด ก็ซื้อตั๋วด้วยตนเอง ไป ณ.จุดหมายปลายทาง
สถานีรถแทบจะเป็นระบบเปิดทั้งหมด ไม่มีจุดตรวจตั๋ว และไม่มีเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋ว
อีกทั้งการตรวจแบบสุ่มก็น้อยครั้งมาก ๆ
เธอ .. พบเห็นช่องโหว่ของระบบการควบคุมนี้
หรืออาจจะเป็นการกล่าวว่าด้วยความนึกคิดส่วนตัวของเธอ เห็นว่าเป็นช่องโหว่
อาศัยความฉลาดนี้ เธอคำนวณด้วยความละเอียดถี่ถ้วน
ลงความเห็นว่า ฉ้อโกงค่าตั๋ว
โอกาสที่จะถูกตรวจพบมีเพียงประมาณ สามในหนึ่งหมื่น
กับการพบเห็นในสิ่งนี้ เธอดีใจกระดี้กระด้าภูมิใจอย่างยิ่ง
ตั้งแต่นั้นมา เธอมักจะโกงราคาค่าโดยสาร
อีกทั้งยังหาเหตุผลมาปลอบใจตนเอง
ว่า ตนยังเป็นนักศึกษาจนจน ประหยัดได้ก็ประหยัด
!
สี่ปีผ่านไป
เธอสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่โด่งดังมีชื่อเสียง
และผลการเรียนที่โดดเด่นยอดเยี่ยมของเธอ เธอมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม
เธอเริ่มย่างก้าวเข้าประตูของบริษัท ฯ ต่างชาติในกรุงปารีส
โฆษณาตนเองอย่างไม่ลังเล
ทว่า..บริษัท ฯ เหล่านี้ แรกเริ่มล้วนกุลีกุจอกระตือรือร้น
แต่หลังจากผ่านไปหลายวัน ต่างก็ปฏิเสธด้วยความนุ่มนวล
ล้มเหลว ผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เธอโมโหโกรธมาก
!
เธอมีความคิดเห็นในส่วนตัวว่า
บริษัทฯเหล่านี้ มีความลำเอียงแบ่งแยกเชื้อชาติ
ในครั้งสุดท้าย เธอบุกเข้าห้องผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคล ของบริษัทฯ
หนึ่ง วิงวอนขอร้องผู้จัดการฯ ให้เหตุผลที่ไม่บรรจุเธอเข้าทำงาน
แต่แล้ว .. บทสรุปผลที่ปรากฎออกมานั้น เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน
“คุณสุภาพสตรี พวกเราใช่ว่ามีการลำเอียง หรือแบ่งแยก
อีกทั้งไม่ได้ดูแคลนในตัวเธอ กลับตรงกันข้าม
พวกเราให้ความสำคัญต่อเธอมาก
ตอนแรกเริ่มที่เธอมาสมัครงาน ภูมิหลังของสถานศึกษา และผลการศึกษาของเธอ
พวกเราสนใจเป็นอย่างยิ่ง พูดตรง ๆ ความสามารถในการปฏิบัติงาน
เธอคือผู้ที่พวกเราต้องการอย่างมาก”
“แล้วเพราะเหตุใด
ไม่บรรจุผู้ที่มีความสามารถอย่างฉัน เข้าทำงานในบริษัทล่ะ ?”
“เพราะพวกเราได้ตรวจสอบ เครดิตความน่าเชื่อถือของเธอ
พบเห็นว่า เธอเคยถูกบันทึก และถูกลงโทษ
ในการโกงค่าโดยสารสาธารณะสามครั้ง ”
“ฉันไม่ปฏิเสธ ว่ามีเรื่องนี้จริง ทว่าเพื่อเรื่องเพียงเล็กน้อยนี้
พวกท่านกลับละทิ้งผู้มีความสามารถพิเศษคนหนึ่ง
ที่วิทยานิพนธ์ได้รับการตีพิมพ์หลายครั้งลงในวารสารหรือ ?”
“เรื่องเล็กน้อย.. พวกเรากลับไม่คิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย
พวกเราสังเกตพบเห็นว่า การโกงค่าโดยสารของเธอในครั้งแรก
เป็นเวลาที่เธอได้มาประเทศเราหลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์
เจ้าหน้าที่ตรวจสอบ เชื่อในคำอธิบายของเธอ
เพราะเธอบอกว่า ตนเองยังไม่เข้าใจระบบการจำหน่ายตั๋ว แบบช่วยเหลือตนเอง
จึงเพียงให้เธอชดเชยตั๋วใหม่ แต่หลังจากนั้น เธอก็ยังโกงค่าโดยสารอีกสองครั้ง”
“เวลานั้น..ในกระเป๋าฉันไม่มีเงินปลีกพอดี ”
“ไม่..ไม่..ไม่..คุณสุภาพสตรี ผมไม่เห็นด้วยกับคำอธิบายของเธอ
เธอคงกำลังสงสัยไอคิวของผม ผมเชื่อว่า ก่อนที่จะถูกตรวจพบ
เธออาจจะมีการกระทำในการโกงค่าตั๋วโดยสารเป็นร้อย ๆ ครั้ง ”
” เช่นนั้น..โทษก็คงไม่ถึงตายหรอกน่ะ
ทำไมถึงต้องจริงจังเช่นนี้ ทีหลังแก้ไขไม่ได้หรือ ?
” ไม่..ไม่..คุณสุภาพสตรี เรื่องนี้ยืนยันและพิสูจน์ได้สองอย่าง
1. เธอไม่เคราพกฎระเบียบ เธอชำนาญในการพบเห็นช่องโหว่ของกฎระเบียบ
และนำไปใช้ในทางเลวร้าย
2. เธอไม่มีค่าพอที่จะได้รับความไว้วางใจ และบริษัทฯของพวกเรา
มีงานมากมาย ที่ต้องอาศัยความไว้วางใจในการปฏิบัติ
หากเธอต้องรับผิดชอบบุกเบิกตลาด ในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง
บริษัทฯจะถ่ายโอนอำนาจให้เธอมากมาย
เพื่อประหยัดต้นทุน พวกเราไม่สามารถตั้งหน่วยงาน ตรวจสอบสอดส่องที่สับสนวุ่นวาย
เหมือนดั่งระบบขนส่งของประเทศเรา
ดังนั้น พวกเราจึงไม่สามารถว่าจ้างเธอได้ สามารถพูดอย่างเด็ดขาดและ
การันตีได้เลยว่า ในประเทศนี้ หรือแม้กระทั่งทั้งสหภาพยุโรป
เธออาจจะหาบริษัท ฯ ที่จะว่าจ้างเธอไม่ได้เลย ”
จวบจนกระทั่งตอนนี้ เธอจึงเหมือนดั่งตื่นจากความฝัน เสียใจอย่างแรง
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่า เป็นวลีที่น่าตกใจที่แท้จริง
กลับเป็นคำพูดสุดท้ายของฝ่ายตรงข้าม….
!
* บ่อยครั้ง..ที่คุณธรรม จริยธรรมสามารถชดเชยจุดบกพร่องของสติปัญญา
อย่างไรก็ตาม สติปัญญากลับไม่สามารถเติมเต็มคุณธรรม จริยธรรมที่ว่างเปล่าได้ ตลอดกาล *
!
คุณธรรม จริยธรรมเป็นพื้นฐานคุณภาพของคนคนหนึ่ง ก็คือคุณค่าของคน
คนที่โดดเด่นยอดเยี่ยมเพียงใด หากคุณค่าในความเป็นคนมีปัญหา
ก็จะขาดความไว้วางใจและการสนับสนุนจากผู้อื่น
ในสถานที่ทำงาน บุคคลที่สูญสิ้นคุณค่าความเป็นคน ยิ่งน่ากลัว
เพื่อผลประโยชน์เพียงเล็กน้อยที่อยู่ตรงหน้า แล้วกระทำซึ่งเสื่อมเสียถึงองค์กรส่วนรวม
ต้องเป็นสุสานในอาชีพของบุคคลนั้นอย่างแน่นอน
!
* ในสถานที่ที่ทำงาน ต้องอาศัยความสามารถและความจริงใจ
แพ้อะไรก็แพ้ได้ แต่อย่าแพ้คุณค่าในความเป็นคน *