28 ม.ค.55 ในคืนวันเสาร์ที่บ้าน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมหัวเราะจนหมด (รู้สึกถึงจิตที่ขาดการควบคุม) คาดว่า เพราะนั่งดูคลิ๊ปกันในครอบครัว และจิตผมผ่อนคลาย จึงปล่อยจิตไปตามสภาพแวดล้อม เหมือนกับการอยู่ในกลุ่มคนที่เศร้าก็จะเศร้า อยู่ในกลุ่มคนที่มีความสุขก็จะมีความสุข เรียกว่าจิตไร้การควบคุม ก็จะคล้อยตามสภาพแวดล้อมเหมือนการสะกดจิตตนเอง
โดยปกติสิ่งที่คุณโน๊ตพูดในเดี่ยว 8 เป็นเรื่องของความแตกต่างทางวัฒนธรรม ที่เคยพบเห็นได้ในสารคดีทั้งของจีน และอินเดีย สิ่งที่คุณโน๊ตสื่อออกมาเป็นความจริง จะว่าไปแล้ว ก็เป็นเรื่องน่าเศร้าในความแตกต่างของความเจริญทางวัฒนธรรม เหมือนเราพบคนในชนชท ในเมืองชาวแดน และในเมืองหลวงของไทย จึงมีคนในเมืองไปเที่ยวชนบท ก็เพื่อดูความแตกต่างนั่นเอง
ดูแล้วนึกถึงเพลง “i started a joke”
หรือคำพูดของนักวิจัยชุมชนว่า “ต่าเปิ้นเป็นดีไค่หัว ต่าตัวเป็นดีไค่ไห้“