22 พ.ย.54 วันนี้ไปร่วมงานศพคุณยายที่อยู่บ้านตรงข้าม พรุ่งนี้ไปงานศพแม่เพื่อนที่เชียงราย แล้วนึกย้อนกลับไปว่า เดือนพฤศจิกายน 2550 ครอบครัวเสียคุณยายไป 1 ท่าน และเดือนพฤศจิกายน 2551 ครอบครัวก็เสียคุณตาไปอีก 1 ท่าน ซึ่งก่อนหน้านี้เสียคุณปู่ในปี 2540 และคุณย่าทวดในปี 2541 เกิดมาเป็นมนุษย์ต้องสูญเสียบุพการี คนที่เรารัก เพื่อนสนิท มิตรสหาย และคนรู้จักไปมากมาย
เวลามีคนถามผมว่า ทำไมจึงสวมชุดดำทุกวัน ผมก็ตอบไปว่าไว้ทุกข์ให้บุพการีชั่วชีวิต เพราะทุกข์นั้นไม่มีวันเลือนหายไปจากใจ .. อันที่จริงผมไม่ได้เพียงแต่รับรู้ถึงทุกข์ในอดีตเท่านั้น แต่รวมถึงทุกข์อีกมายมายที่จะต้องพบในอนาคต เป็นความจริงที่ต้องสูญเสียอีกนับไม่ถ้วน .. หลายท่านคงบอกว่าเรื่องนี้ต้องปล่อยวาง แม้ผมจะปล่อยวางหลายเรื่องลงได้ แต่ความจริงย่อมเป็นความจริง
แม้จะใช้อุบายลวงจิตก็แล้ว แต่ความทุกข์ก็จะไม่มีวันเลือนหายไปจากใจ