คนแก่ ก็ชอบพูดเรื่องเก่า .. วันนี้นั่งย้อนอดีตวัยเด็ก เห็นมนุษย์จำนวนไม่น้อยไปห้างสรรพสินค้า แล้วก็เดินไปที่ตู้หยอดเหรียญ ใช้นิ้วจิ้มไปที่ตู้ หน้าตาก็ดูอิ่มเอิบ ครุ่นคริด หงุดหงิด บางทีก็ทำท่าควักกระเป๋าหาเหรียญเพื่อหยอดลงไปใหม่ สุดท้ายก็มักจบด้วยการเดินคอตก ผละออกจากตู้ไปยังที่ชอบ ที่ชอบของเขาต่อไป
# พอปลอดคน ผมก็เดินไปดูที่ตู้ ถึงรู้ว่าเป็นตู้เกมจับผิดภาพ มีตัวอย่างให้ดู ผมก็ยืนดูตัวอย่างอยู่พักหนึ่ง ถึงรู้ว่าคนเมื่อครู่คงมีความสุขกับเกมจับผิดภาพ ว่าต่างกันอย่างไร อาจเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ก็ได้ ที่มีความสุขกับการจับผิดภาพ พอรู้ว่าผิดตรงไหนก็มีความสุข เมื่อด่านแรกผ่านไป นาฬิกาก็หมุนเร็วขึ้น สุดท้ายก็หมดเวลา ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายตามเกณฑ์ที่แต่ละด่านตั้งขึ้นมา
??? มีคำถาม 2 คำถาม ที่คาใจตั้งแต่เด็กถึงปัจจุบัน
1. เล่นไปแล้วได้อะไร มากกว่าจิตที่ไม่สงบ ดีใจ เสียใจ ไปตามเกม
2. เล่นไปแล้วเสียอะไร นอกจากจิตที่มีแต่เศร้าหมองหลังแพ้เกม
>> เข้าเรื่องเลยครับ .. ว่าจะสอนนักศึกษาจับผิด source code เพราะปรับโปรแกรมระหว่างรุ่นเก่ากับรุ่นใหม่ แล้วคุยกันว่าการเปลี่ยนรุ่นนั้น หรือการแก้โปรแกรมในแต่ละจุดมีเหตุผลอะไรที่ต้องเปลี่ยน
>> แล้วบรรลุตามตัวบ่งชี้ของการพัฒนาโปรแกรม ที่ตั้งไว้หรือไม่
แต่ก่อนอื่นต้องถามว่ากำหนดตัวบ่งชี้ กับเกณฑ์การให้คะแนนไว้อย่างไร
new version : http://dl.dropbox.com/u/50010673/source/a1-7.zip