การศึกษา – Page 3 – อะค่ะ (a-cla)

วุ่นรักทายาทพันล้าน the heirs

เล่าเรื่องทีวีซีรี่เกาหลี – วุ่นรักทายาทพันล้าน

ดูซีรี่เกาหลี แล้วพบว่า ดร.วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์ พูดถึง การบูลลี่ที่เกิดขึ้นกับห้องเรียนในปัจจุบัน คอยเตือนสติ ชีแนะสังคม ให้คำแนะนำถึงวิธีการป้องกันด้วยการทำกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างความมีน้ำใจ ไม่ว่าร้าย แต่ชื่นชม ยอมรับ และให้เกียรติเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพื่อให้การบูลลี่เป็นเรื่องน่าละอายเกินกว่าจะพูดถึง เป็นสิ่งที่ต้องต่อต้านรังเกียรติอย่างที่สุด

https://www.imdb.com/title/tt3243098/

ทำให้นึกย้อนไปถึงทีวีซีรี่ปี 2003 เรื่อง The Heirs วุ่นรักทายาทพันล้าน ที่เล่าถึงชีวิตรักของหนุ่มรวย กับสาวจน ท่ามกลางการแข่งขัน การดูุถูกดูแคลนกันทางการศึกษา และปัญหาครอบครัว ภาพฉายเรื่องราวในโรงเรียนที่เกิดการบูลลี่อย่างชัดเจน ระบบการปกครองของนักเรียนในโรงเรียน ที่มีการแบ่งแยกชนชั้นของคนรวยกับคนจน คนรวยคิดจะส่งลูกไปเรียนสหรัฐ คนจนฝันที่จะถีบตัวเองไปให้ถึงสหรัฐ เหมือนพี่สาวของนางเอกตามบทละครในตอนต้นเรื่อง สรุปว่าการไปเรียนสหรัฐหรือโรงเรียนเอกชนที่มีค่าเรียนสุดแพง ที่ถือเป็นการยกระดับทางสังคมให้ดูดีมีฐานะ เพื่อจะได้เป็นฐานในการทำธุรกิจ หรือโอกาสได้เล่นการเมืองของผู้คนตามต้องเรื่อง”

http://www.thaiall.com/handbill/

ทิศทางการศึกษา กับอาชีพเด็กไทย

ทิศทางการศึกษา กับอาชีพเด็กไทย ในยุค Disruptive technology เป็นประเด็นที่น่าสนใจที่ นายณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดลำปาง บรรยายเมื่อ 9 ธันวาคม 2562 ต่อไปเด็กไทยจะเริ่มประกอบอาชีพกันตอนอายุเท่าใด เป็นคำถามที่น่าสนใจ ปัจจุบันมีเด็กบางคนเริ่มค้าขาย (หัวเซงลี้ตามเพื่อน) กันตั้งแต่ประถม ในยุค Disruptive technology จะขายอะไร ขายที่ไหน ขายเมื่อไร ขายให้ใคร ขายอย่างไร ล้วนเป็นคำถามที่ไม่มีอุปสรรค์ด้านอายุ เพศ วุฒิการศึกษาอีกต่อไป มีตัวอย่างมากมาย เช่น รายการอายุน้อยร้อยล้าน เป็นต้น แล้วนักเรียน นิสิต นักศึกษา จะประกอบอาชีพจนมีเงินหลายล้านก่อนเข้าปี 1 หรือก่อนจบปี 4 จะไม่ใช่เรื่องแปลกอีกต่อไป

พบข่าวในเมืองไทย เรื่อง เด็กสาวอายุ 19 ปี หลอกขายโทรศัพท์มือ 2 โดยมิชอบ พบว่า มีเงินหมุนเวียนกว่า 30 ล้านบาท แต่เป็นธุรกิจที่ไม่สุจริต ตามข่าวเมื่อ 28 ก.ย.2564 พบว่าหญิงสาวเข้ามอบตัวที่เชียงใหม่ ทำให้นึกถึงการขายของออนไลน์ยุคนี้ ผ่าน instagram หรือ facebook หรือ line หรือ youtube ที่ต้องมีองค์ประกอบสำคัญ ที่จะนำไปสู่การเพิ่มยอดขายได้ขนาดนั้น คือ ความประทับใจ (Impression) โปรโมชัน (Promotion) และสินค้าเป็นที่ต้องการ (Objectives) การขายสินค้าให้ได้ยอดขายที่สูงแบบก้าวกระโดด จำเป็นต้องมีทีม social media มีผู้สร้างอิทธิพล (influencer) เช่น นายแบบครีมย้อมผมดำ มาหนุนเสริม นักแสดงรับจ้างรีวิวสินค้า ทำให้สินค้าเป็นที่รู้จักว่าดีจริง บวกกับการยิงโฆษณา เมื่อทำทุกอย่างให้เชื่อมโยงกันได้อย่างลงตัว ย่อมส่งผลถึงทำยอดขายให้เป็นตามเป้าหมายได้ พบเห็นตัวอย่างผู้ประสบความสำเร็จผ่านสื่ออยู่บ่อยครั้ง

https://www.thaiall.com/e-commerce/indexo.html

May be an image of ครูพี่ยอด ฐานศักดิ์ ศรีพงษ์ใหญ่ and text

จุดที่แนวแสงลู่เข้า (The power of focus)

ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ แชร์เรื่องดี ๆ ให้ได้คิดเสมอ

ในสื่อสังคม มีเรื่องมาชวนคิด ให้ความสำคัญ ชวนไป Focus เยอะมาก สื่อสังคมนำเสนอประเด็นจากทุกมุมมอง ทุกแง่มุม ทุกช่วงเวลา มองเห็นห้องเรียนในอดีต ห้องเรียนในปัจจุบัน ห้องเรียนในอนาคต นอกห้องเรียน ในห้องเรียน ห้องเรียนผสมผสาน ชุมชนนอกเมือง ชุมชนในเมือง ทุกประเด็นมี จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส อุปสรรค ภัยคุกคาม ทุกองค์กรมี ระบบ กลไก กรรมการทั้งเป็นทางการ และไม่เป็นทางการ ในด้านการศึกษามีการสอน การสอบ การวัดผลประเมินผล การอบรม การพัฒนาหลักสูตร ฐานสมรรถนะ ฐานคิดวิเคราะห์ อ่านออก เขียนได้ ทำงานเป็น เทคนิคการสอน การเรียน งานเทคโนโลยี งานวิจัย งานนวัตกรรม งานสร้างสรรค์ งานขอตำแหน่ง รางวัล ระเบียบ ประกาศ คำสั่ง กฎหมาย กฎหมู่ จารีตประเพณี วัฒนธรรม มีเด็ก มีผู้ใหญ่ นักเรียน นิสิต นักศึกษา ครู อาจารย์ ผปค. รมต. นักวิชาการ นักคิด ยูทูปเปอร์ ผู้พัฒนา ผู้ขาย เทรนเนอร์ ติวเตอร์ และชาวโซเชียล ข่าวจากสื่อสังคมหรือทีวี มีมาให้ได้แสดงความคิดเห็นทั้งที่น่าชม น่าติเตือน น่าติดตาม ข่าวสังคมมนุษย์ของผู้มีพรหมวิหาร 4 ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คุณธรรม จริยธรรม สุจริตไทย เรื่องราวความสำเร็จ ล้มเหลวของสตาร์ทอัพ พ่อค้าแม่ขาย อายุน้อยร้อยล้าน อีคอมเมิร์ซ อีเลินนิ่ง เครื่องมือ หรือประวัติบุคคลที่สำเร็จหรือล้มเหลว จากภาพตัวอย่าง The power of focus ในสนามมี 22 คน แต่มี 3 คนเท่านั้นที่ Focus แล้วเข้าใกล้จุดนั้นที่สุด แต่มีเพียง 1 คนที่เข้าถึงจนสำเร็จตามเป้าประสงค์ แล้วอีก 19 คน ท่านคิดว่าเค้าคิด หรือทำอะไรกันอยู่
คำถาม คือ ท่านโฟกัสเรื่องอะไร สำหรับผมที่ชื่อ Cristiano Ronaldo กำลังโฟกัสที่ลูกฟุตบอล

https://www.facebook.com/moremovemag/posts/4376506182361659

ความหมายของมินิมอล

มินิมอล (Minimal) หรือ มินิมอลลิสม์ (Minimalism) หมายถึง ใดใดก็ตามที่คงไว้ซึ่งความเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน แต่ประโยชน์ยังคงมีอยู่เช่นเดียวกับสิ่งต่าง ๆ ทั่วไป ถ้าให้ตีความหมายในแบบของเราเอง จากคำว่า Less is More ให้มาอยู่ในรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตประจำวัน จะได้ภาพรวมก็คือ “ทำให้น้อย แต่มีประสิทธิภาพ” คำว่าน้อย ไม่ได้หมายถึงใช้อะไร ๆ ให้น้อยลง แต่หมายถึง การจัดลำดับความสำคัญ การเลือกใช้แต่สิ่งที่จำเป็นในการสร้างสรรค์อะไรก็ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ “เรียบง่าย แต่ดูดี” การจะดูดี ไม่เคยมีขีดจำกัดอยู่แล้ว แต่ในรูปแบบของความเป็นมินิมอล การเลือกใช้ของน้อย แต่ดูเข้ากันอย่างลงตัว ก็ทำให้ความมินิมอลดูมีเสน่ห์ไม่น้อยเลยทีเดียว
“ไม่ต้องน้อยชิ้นก็ได้นะ” ต้องบอกก่อนเลยว่า ในความคิดของเราเองนั้น ไม่เคยคิดว่าความเป็นมินิมอล จะจำกัดไว้แค่สิ่งของน้อยชิ้น แต่เรามองว่า จะมาก หรือจะน้อย ถ้ามันเข้ากันโดยยังคงความเรียบง่าย สบายตา ก็จัดว่ามินิมอลได้อยู่ดี “ไม่ต้องขาว-ดำ ก็ยังมินิมอลได้” เคยเห็นอยู่บ้าง ที่เน้นสีโทน ขาว-เทา-ดำ เพื่อให้ได้สไตล์มินิมอล ซึ่งก็ถือว่าเป็นเบสิกในการจะมินิมอลอย่างง่าย เพราะด้วยความที่เราไม่จำเป็นต้องมาแมทสีให้ยุ่งยาก การใช้น้อยสี ดูจะจัดการได้ง่าย และมีความเรียบง่าย ที่มากกว่า แต่ใช่ว่า การใช้สีที่หลากหลาย จะสร้างความยุ่งเหยิง จนขัดความมินิมอลออกไป

*** แล้วคุณล่ะ ***
คิดว่ามินิมอลของคุณเป็นแบบไหน ลองแชร์ความเห็นกันได้ ไม่มีถูกหรือผิด
มันอยู่ที่ใจเราล้วน ๆ
และถ้าถามว่า แค่ไหน ถึงจะมินิมอล คำตอบก็คือ…
ถ้าใจเรามินิมอล มันก็มินิมอล
https://theminimalists.co/minimal/
ให้ความหมาย โดย minimin
บางที
จะขายความหมายของคำว่า Minimal
ต้องหาอาหารมาเป็น Presenter จะได้เข้าใจ Minimal มากขึ้น

#เล่าสู่กันฟัง 63-018 แก้ภาษาไทยใช้ผิดชุด และต้องเปลี่ยน

ค่าปริยายเซตของตัวอักษร (Character Set) สามารถกำหนดในแฟ้ม php.ini ด้วย default_charset = “UTF-8” มีผลให้เว็บเพจใน server จะแสดงผลแบบ UTF-8 ทำให้ผู้พัฒนาต้องกำหนดการ encoding ของ code ที่เขียนด้วยภาษา php เป็น UTF-8 และข้อมูลที่อ่านมาแสดงผล ต้องปรับให้เป็น UTF8

http://www.thaiall.com/php/php7.htm

หากอ่านข้อมูล Text มาเป็น TIS-620 ต้องแปลงด้วย echo iconv(‘TIS-620′,’UTF-8’,$data); พบว่า มีบางตัวอักษร เช่น ตัวอักษร hex93(147) และ hex94(148) ซึ่งเป็น “ เปิดและ ” ปิด ที่แสดง Notice : error ขณะใช้ iconv

แก้ไขโดยใช้ echo iconv(‘TIS-620′,’UTF-8//ignore’,$data);

ก่อนใช้ iconv สามารถตรวจสอบได้ว่ามีการกำหนด default_charset ไว้เป็นอะไรด้วยคำสั่ง ตรวจสอบ ini_get(‘default_charset’)

กรณีศึกษา การนำเสนอสารสนเทศ
1. ที่ทำงานต้องการส่งออก excel
ไปแสดงในเว็บไซต์ ให้บุคลากรเข้าถึงแบบ
อินทราเน็ต
ยืนยันด้วยรหัสบุคลากร
ผลลัพธ์จำแนกตามหน่วยงาน ตามคน และมีชาร์ตวิเคราะห์ผล
2. เตรียมข้อมูลใน excel ในแบบที่หน่วยงานถนัด
แล้ว save as เป็น Text (Tab limited)
แฟ้มที่ได้เข้ารหัสภาษาแบบ TIS-620
ถูกเตรียมให้ใช้งานบนเว็บไซต์
3. ในเครื่องบริการ ที่กำหนด charset
เริ่มต้นเป็น UTF-8 ทำให้แฟ้มข้อมูล .txt
และแฟ้มโปรแกรม .php ต้องเป็น UTF-8
4. อ่านข้อมูลมาแสดงทันทีไม่ได้ แสดงผลผิดเพี้ยนไป เพราะชุดอักษรต่างกัน จึงใช้ iconv เปลี่ยนรูปแบบ หากใช้แล้วมีปัญหา ให้เติม //ignore หลังคำว่า UTF-8
5. มีตัวอักษรที่แปลงด้วย iconv ไม่ได้จำนวน 41 ตัว เช่น double quote ตัวที่ 147 และ 148 เมื่อใช้ //ignore ก็ทำให้มองข้ามไปได้

#เล่าสู่กันฟัง 63-004 กฎเรื่องไว้ผม กับสีกางเกง

อ่านข่าวว่าที่ญี่ปุ่นมีโรงเรียน ม.ต้น
ที่ญี่ปุ่น ออกกฎ ห้ามไว้ทรงผมโพนี่เทล หรือมัดผมหางม้า และระบุสีกางเกงชัดเจนให้ใส่ ศิษย์เก่าบางคนบอกว่าละเมิดสิทธิ์

องค์กรวิจัย TG Hamamatsu ของกลุ่มบุคคลข้ามเพศ (บุคคลผู้มีเพศสภาวะไม่ตรงกับเพศสภาพของตันเอง) ที่เมือง Hamamatsu ได้พบว่าโรงเรียนมัธยมต้น 10 แห่งจากทั้งหมด 48 แห่งมีการออกกฎโรงเรียนที่ว่าด้วยการต้องใส่กางเกงในสีขาวและกฎอื่น ๆ อย่างการห้ามไว้ทรงผมโพนี่เทล ซึ่งสมาชิกขององค์กรมีความเห็นว่ากฎระเบียบเหล่านี้เป็น “การละเมิดสิทธิมนุษยชน”

ในโลกของเรามีกติกาในแต่ละพื้นที่ไม่เหมือนกัน

เช่น
– งดแจกถุงพลาสติก
– แจกเบี้ยผู้สูงอายุ
– มีแบบฟอร์มนักเรียนที่กำหนดสีกางเกงใน
– กำหนดทรงผม
– อนุญาตกัญชา

แล้วผู้คนก็เห็นว่าแปลกหยิบยกมาพูดถึง
จนรู้สึกว่าไม่ปกติ แตกต่างจากความคุ้นชินเดิม เพราะความคุ้นชินเดิมไม่เป็นตามกฎที่ตั้งขึ้นมา

https://www.online-station.net/anime/view/153710

จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 22 เล่ายาว วันดอกแก้วถึงทอดกฐิน

[เก็บตก วันดอกแก้ว]
จากอัลบั้มโพสต์ 22 ก.ย.61
วันดอกแก้วรับน้องเข้าตระกูลค่ะ
บอกเพื่อนว่าอยากแต่งหน้าเห็นคนอื่นเเต่งกัน
เพื่อนบอกรีมไม่ต้องแต่งก็สวยแล้ว .. 555

[วัคซีนต่อด้วย shopping]
4-5 พ.ย.61
ในส่วนของวันนี้ ตื่นเช้า 6.15 น.
ก็มาลองชุดที่ไปซื้อมาเมื่อวาน
ซึ่งเมื่อวานตอนเช้าก็ตื่นแต่เช้า 6.30น. เพื่อไปฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบบี
ไปถึงโรงพยาบาลก็เจาะเลือดรอผลเลือด
ว่าเรามีภูมิรึยัง ซึ่งผลออกมา คุณหมอก็บอกว่ายังไม่มีภูมิ
และไม่เคยติดโรคค่ะ
จากนั้นก็ฉีดวัคซีนที่ชั้น muscle ให้เข็มทำมุม 60 – 90 องศา
แล้วแต่ว่าใครกล้ามเนื้อมากน้อยค่ะ
วัคซีนนี้ต้องฉีดทั้งหมด 3 ครั้งค่ะ
ต้องมาตามหมอนัดด้วยนะคะ
พอฉีดเรียบร้อยแล้ว รีมก็ไปเดิน shopping ต่อเลยค่ะ
ตั้งแต่เที่ยงจนถึง 3 ทุ่ม ไม่รู้ว่าเดินไปได้ยังไง 8 ชม.
ถ้าเป็นเพื่อน ๆ ที่เขาเล่าให้ฟัง
แต่ละคนฉีดวัคซีนเสร็จก็จะปวดแขนหรือไม่ก็นอนไม่สบายอยู่หอกันค่ะ
แต่รีมเดินชิวเลยไปถึง maga ก็เห็นเวทีของช่อง 3
เลยเดินเข้าไปดูก็ได้เจอเบลลา แกรท เกล้า เต้ย พี่ก้องสหรัฐ
แล้วก็อีกหลายคนเลยค่ะ แต่ไม่รู้จักชื่อ
จากนั้นก็ไปเดิน eve and boy แล้วไปซื้ออาหารตุนไว้ในห้องที่บิ๊กซีต่อค่ะ
แล้วก็เดินดูชุดน่ารัก ๆ ซื้อไปฝากแม่กับน้อง ๆ เดิน shop สนุก ๆ ไม่เมื่อยเลยค่ะ
ได้ของถูกใจแล้วก็กลับหอค่ะ
เพราะวันที่ 4 มีงานทอดกฐินหลังจากออกพรรษาที่วัดพระธรรมกายค่ะ

[ทอดกฐิน]
นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้มาทอดกฐินของวัดพระธรรมกาย
โดยพี่เม ก็เป็นคนชวนมาทำบุญอีกเช่นเคยค่ะ
โดยมีรถตู้มารับ 6.30 น. ที่หน้าหอเลย
เราก็ออกเดินทางกันครังนี้ไปกัน 8 คนค่ะ
ช่วงเช้าได้รับบุญจัดภัตตาหารพระ
ที่วัดจัดระบบได้ดีมาก ๆ
จัดโต๊ะ เช็ดโต๊ะ นำอาหาร และอาหารว่างลงโต๊ะ
เพื่อต้อนรับพระหลายพันรูป
แต่ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็เสร็จแล้ว
พอพระฉันท์เรียบร้อยแล้ว เราก็เก็บจานอาหารกันอย่างรวดเร็ว
ตามระบบที่พี่เค้าได้จัดแบ่งให้น้อง ๆ
หลังจากนั้นเราก็ทานอาหารกลางวันกันค่ะ
แล้วก็ไปทอดกฐินกันต่อ
หนูก็นั่งดูขบวนกฐินที่เจ้าภาพเค้าเดินเรียงกันเป็นแถวยาวมาก
เดินเป็นชั่วโมงขบวนทอดผ้าป่าก็ยังไม่สิ้นสุดค่ะ
เห็นแล้วปลื้มในความศรัทธาของชาวพุทธที่ไม่ได้มีแค่ชาวไทย
แต่มาจากหลาย ๆ ประเทศเลยค่ะ
ข้ามน้ำข้ามทะเลกันมาเพื่อมาร่วมทำบุญใหญ่ในครั้งนี้ค่ะ
จากนั้นก็ได้สวดมนต์นั่งสมาธิและฟังพระเทศค่ะ
หนูชอบฟังพระเทศน์มากกเลย
เป็นธรรมะสอนใจสอนการใช้ชีวิต
ท่านบอกว่ามีบุญแล้วก็ต้องรู้จักใช้บุญให้เป็น
จากนั้นก็ไปบูชาเจดีย์ต่อค่ะและก็ถึงเวลากลับหอกันแล้วค่ะ
วันนี้ก็สุขใจอิ่มแอมใจ
เหมือนเป็นการเติมพลังให้เราได้มีพลังในการใช้ชีวิตต่อไปค่ะ
เอาบุญมาฝากป่ะป๋าแม่และน้องทั้งสองด้วยนะคะ

จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 20[B] ผู้ว่า .. ผู้รักอ่านที่พูดได้ใจเด็กที่สุด (Reading 6.6.61)

[วันนี้ยกให้กิจกรรมรักการอ่าน]
พุธที่ 6 มิถุนายน 2561 ตื่นเช้าตั้งแต่ 6.45น. อาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนักเรียน ทานข้าวกับปลาหมึกผัดผงกะหรี่ที่อยากทานมานาน ออกบ้านตอน 8.45น. ไปถึงโรงเรียนลำปางกัลยาณี เกือบ 9 โมงแล้ว
[แต่เอ้ ..]
เราจะมาโรงเรียนทำไมกันหละ ก็เราเรียนจบไปแล้วนิ แล้วโรงเรียนลำปางกัลยาณีก็ไม่ใช่โรงเรียนเราด้วย
[เฉลย ..] เรามารับรางวัลการประกวดการจัดบอร์ดนิทรรศการ หัวข้อ ส่งเสริมการอ่าน ประเภทมัธยมศึกษาตอนปลายหรือเทียบเท่า (กลุ่ม5คน) เป็นการประกวดที่มูลนิธิโยนก โดย ดร.นิรันดร์ จิวะสันติการ ร่วมกับองค์การบริหารส่วนจังหวัดลำปาง สำนักงาน กศน.จังหวัดลำปาง และคณะกรรมการส่งเสริมการอ่านจังหวัดลำปาง จัดทำขึ้นภายใต้ โครงการส่งเสริมการเขียนและการอ่าน เพื่อพัฒนาศักยภาพ การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ในภาคฤดูร้อน และเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เจ้าฟ้านักอ่าน เจ้าหญิงนักเขียน

[ณ ห้องประชุม 100 ปี]
เราได้ลงทะเบียนที่หน้างาน แล้วเข้าไปนั่งตามที่เจ้าหน้าที่จัดไว้ให้ F3 เขาจัดให้ทีมเรา 5 ตัว เก้าอี้เลยว่างไป 3 ตัว ทีมเรามากัน 2 คน (ฉัน+น้องสาว) อิอิ

[ผู้ว่า นักอ่าน]
ผู้ว่าทรงพล สวาสดิ์ธรรม มาถึงก็เกือบ 10 โมง ท่านติดงานเยอะ แต่ก็ปลีกเวลามาเปิดงานรักการอ่าน ท่านกล่าวเปิดงานโดยแทบไม่ดูสคริปที่ทีมงานมูลนิธิฯ เตรียมไว้ให้เลย เพราะส่วนใหญ่ท่านเล่าเรื่องชีวิตตัวท่านเอง ท่านบอกว่าท่านเป็นลูกครูภาคใต้ (จำจังหวัดไม่ได้ ขอโทษคร้า) เกิดในบ้านพักครู อยู่มากับหนังสือที่เต็มบ้านตั้งแต่เล็ก เพราะทั้งพ่อทั้งแม่ก็เป็นครู (ผอ./ป.1) พอโตขึ้นมาหน่อย ก็ไปเรียนกรุงเทพที่ฝั่งธนฯ โดนเพื่อนดูถูกว่าเป็นเด็กบ้านนอก ท่านก็เลยยิ่งตั้งใจเรียน จากที่ 4 มาคว้าที่ 1 เพื่อลบคำดูถูก ส่วนเด็กหญิงที่เคยได้ที่ 1 ก็วิ่งแจ้นไปหาครู เพื่อขอให้ตนได้ที่ 1 เหมือนอย่างเคย แล้วครูก็เลยมาพูดกับท่านว่าขอเพิ่มคะแนนจิตพิสัยให้เด็กหญิงหน่อยนะ จะได้ ได้ที่ 1 กันสองคน 555 สมัยเมื่อก่อนนี้ดูตลกดีเนอะ ท่านอ่านหนังสือมากขึ้น เพื่อที่จะสอบเข้าโรงเรียนสวนกุหลาบให้ติด ท่านต้องขึ้นเรือข้ามฟาก เพื่อจะได้อ่านหนังสือที่ห้องสมุด ม.ธรรมศาสตร์ กับพี่สาว ทุกวันตั้งแต่เช้าจนเย็น แต่ท่านก็บอกว่าในใจไม่ค่อยชอบหรอก อ่านหนังสือสอบเนี้ย อยู่ห้องสมุดมีเพียงสองเวลาที่ท่านชอบ คือ ตอนเที่ยงได้ทานข้าวหมูแดง ข้าวมันไก่ ส่วนตอนบ่าย 2.45 ก็มีเสียงกริ่งดังว่าห้องสมุดจะปิดแล้ว 555 และในที่สุดท่านก็สอบติดสวนกุหลาบ ท่านบอกว่าการอ่านเป็นสิ่งที่ดี เพราะจะทำให้ได้รู้เรื่องต่าง ๆ มากมาย ได้ทักษะในการเขียนเพิ่มขึ้น คนอ่านเก่งย่อมเขียนเป็น ไรงี้ และท่านก็ยังบอกว่าท่านไม่ค่อยชอบรับงานเปิดพิธงพิธีพวกนี้หรอก เพราะสมัยที่ท่านอยู่สงขลา และหาดใหญ่ มีกิจกรรม พิธีเปิดเยอะมากในแต่ละวัน ตัวท่านก็ไม่อยากเทียวไปงานนู้นทีงานนี้ทีเท่าไหร่ แล้วท่านก็ย้ายมาลงลำปาง ท่านบอกว่าท่านเลือกลงลำปาง เพราะเป็นเมืองเล็ก ๆ ในอีก 2 ปี ท่านก็จะเกษียณแล้ว เลยอยากใช้เวลาส่วนใหญ่ในการลงพื้นที่พัฒนาชุมชน พบปะผู้คนมากกว่า แล้วท่านก็ทิ้งทวนสุดท้ายว่า ท่านไม่ชอบการประกวดเพราะมันมีเพียงกลุ่มคนไม่เท่าไหร่ที่ได้ประโยชน์ ได้เงินรางวัล ท่านอยากให้คิดถึงคนที่ไม่มีโอกาสได้อ่านหนังสือ เราควรช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นให้เป็นสังคมที่เน้นการแบ่งปัน

รถส่งเสริมการอ่านของผู้ว่า https://www.facebook.com/groups/1574255115985083/permalink/1731139343629992/ — รถส่งเสริมการอ่านของผู้ว่า
https://www.facebook.com/groups/1574255115985083/permalink/1731139343629992/

[นึกถึงเงินรางวัล]
ฟังแล้วเจ็บเลยอ่ะ นี้เราจะเอาเงินรางวัล 5000 ไปทำอะไรกันนะ (วางแผนจะซื้อโทรศัพท์ให้น้อง) 555 ไม่เป็นไร ๆ เงินรางวัลที่เราได้มาก็มาจากหยาดเหงื่อ หยักสมองของเราเอง กว่าจะออกมาเป็นบอร์ดชนะเลิศนี้ไม่ใช่ง่าย ๆ เลยนะ เราได้เงินรางวัลมาก็ย่อมเป็นของเราจร้าาา อย่าได้แคร์ 555 ในใจลึก ๆ ก็อยากแบ่งให้พ่อแม่ แต่ก็ถือว่าแบ่งแล้วก็แล้วกันเนอะ ก็เราช่วยออกค่าโทรศัพท์น้องไง ไม่ใช้เงินพ่อแม่เลยนะ ใช้เงินรางวัลแทน 555 แต่ก็ต้องขอบคุณพวกท่าน + พี่สาวสุดสวยมาก ๆ ค่ะ ที่เคี่ยวเข็ญให้ทำบอร์ดส่งประกวด

[ไปซื้อโทรศัพท์]
พอเราขึ้นไปรับเกียรติบัตร ถ่ายรูป ฟังโอวาท ต่อแถวรับเงิน ถ่ายรูป ทุกอย่างเสร็จ เราก็ขึ้นรถไปเซ็นทรัล ไปซื้อโทรศัพท์ ตามแผนที่เราวางไว้ เลือกอยู่นานสองนาน น้องเกือบจะถอดใจละ เพราะเลือกไม่ได้สักที + น้องขี้เหนื่อย 55 แต่สุดท้ายก็ได้ Oppo A71 4990 บาท มาคร้าาาาา ดีนะไม่เกินงบ 5000 อิอิ ได้ตัวเครื่องสีดำ เพราะเหลือสีเดียว 555

[ไปต่อ]
ซื้อโทรศัพท์เสร็จ ก็ลงไปทานข้าว ซื้อแซนวิชที่ Top มาทานที่ศูนย์อาหาร ประหยัดตังค์ดี 555 นั่งกินไป ตากแอร์ไป เซลฟี่กับกล้องใหม่ไป ป๊ะป๋าก็นึกขึ้นมาได้ว่าควรไปเปิดบัญชีธนาคารให้มันเสร็จ ๆ ไปเลยก็ดีนะ สุดท้ายและท้ายที่สุด กิจกรรมส่งท้ายในวันนี้ คือ เปิดบัญชีธนาคารจร้า พี่พนักงานเปิดให้นานมากกก จิ๋งจริง แต่ก็ให้อภัยคร้า พี่เขา cute friendly วันนี้ก็ไม่มีอะไรแล้วหล่ะค่ะ ขอตัวไปท่องศัพท์ก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่ เมื่อมีใครสักคนต้องการ บายบี 🙂
[ปล]
ปล.1 มื้อเช้า ปลาหมึกผัดผงกะหรี่ที่แม่ทำอร่อยมว๊าก
ปล.2 ท่านผู้ว่ากล่าวอะไรอีกเยอะ พอดีจำมาได้เท่านี้ค่ะ อาจจะจำผิดมาบ้าง ขอโทษด้วยนะคะ
ปล.3 เห็นโทรศัพท์น้องแล้วอยากได้ ๆ
ปล.4 หนูทำอะไรให้ไม่สบายใจ ขอโทษด้วยคร้าาา รักทุกคนนะคะ จุ๊บๆ

จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 19[AB] สอบปลายภาคปีหนึ่งเสร็จ กลับบ้านเจอน้อง และพ่อแม่ที่พิษณุโลก

[บ่าย 18]
ได้เวลากลับบ้านหลังสอบปลายภาคเสร็จ
หลังจากสอบเสร็จภาคเช้า วันที่ 18 พฤษภาคม ตอนเที่ยง
ก็ออกจากมหาวิทยาลัย ไปหมอชิต 2 คนเดียวเลยค่า
จองตั๋วไปพิษณุโลก เพราะพีพีต้องมายื่นเอกสารรายงานตัวเป็นนิสิต ที่ ม.นเรศวร
ในเช้าวันที่ 19 ส่วนพ่อ แม่ พี หยา
ก็ออกจากลำปางไปพิษณุโลก ตั้งแต่บ่าย 3 โมง
และเราก็ถึงพิษณุโลกพร้อม ๆ กันพอดี ประมาณ 20.00 น.
เราก็พากันไปทานข้าวเย็นแถวหลัง ม. ร้านชื่อ Have a Seat
อาหารอร่อย ราคาย่อมเยา จากนั้นเราก็กลับโรงแรมรุ่งไพลิน
ที่เราจองไว้แถวหลัง ม. เช่นกัน

[เช้า 19]
เราตื่นกันตั้งแต่ตี 4 ครึ่ง เพราะทางคณะนัดพีพีตอน 7 โมง
เช้ามาก ๆ เลย เราก็กลัวจะไปไม่ทัน นี่ขนาดอยู่ใกล้นะเนี้ย 55
ส่วนอาหารเช้าเราก็กินข้าวใน 7-11 แล้วพอเข้ามาใน ม.
จอดรถข้างโรงอาหาร OMG!
มีร้านอาหารมาขายในวันเสาร์ด้วย
น่าทานไปอี้ก เลยจัดมาสักจานสองจาน
หลังจากท้องอิ่ม เราก็เริ่มปฏิบัติภารกิจกันต่อ
ขับรถไปส่งพีพีที่คณะจ้าาา พอไปถึงก็มีพี่ ๆ เข้ามาต้อนรับ
พาเดินไปที่โต๊ะลงชื่อ จัดแจงเอกสารต่าง ๆ นานา
คนเยอะมากวุ่นวายไปหมด ขอยาดมด่วนจ้า 555
จากนั้นพีพีก็ต้องแยกตัวไปทำกิจกรรมกับพวกรุ่นพี่ที่ชั้นสอง
ส่วนเรา 4 คนก็เดินไปเดินมา คิดว่าจะไปเที่ยวที่ไหนรอพีพีดี
สุดท้ายเราก็ต้องมานั่งรออยู่ใต้ตึกศึกษาศาสตร์ถึงเที่ยงเลย
เพราะไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหนดี
เนื่องจากว่า ม.นเรศวร อยู่นอกเมือง ไม่ค่อยมีที่เที่ยว
เราจึงตัดสินใจค่อยไปเที่ยวพร้อมกันดีกว่า

พอพีพีทำกิจกรรมเสร็จ ก็เที่ยงแล้ว
เราก็คุยกัน ว่าจะไปไหนกันต่อ
รีมอยากไปไหว้พระที่วัดใหญ่
ส่วนพี หยาหิว แล้ว อยากไปทาน Sizzler ที่ Central
ซึ่งมันอยู่คนละทางกับวัดใหญ่เลยค่ะ
แต่ด้วยความหิวครอกงำทุกคน 555
เราจึงตัดสินใจไปกินข้าว อิอิ กินเสร็จเราก็มุ่งหน้ากลับลำปางกันเลย
ขากลับรีมได้แวะพักจุดชมวิว “เขาพลึง” ที่อุตรดิตถ์ เป็นจุดชมวิว
นั่งชิวจิบโกโก้ ชมนกชมไม้ไปค่ะ
แต่ทีเด็ดสุด ๆ คือทุเรียนถูกมว๊ากกกก โลละ 85
แล้วก็ยังมีมะไฟลูกใหญ่ 10 โล 100
เราเลยซื้อจัดเต็ม เอาไปฝากเพื่อนบ้าน ญาติสนิท มิตรสหายด้วยค่ะ อิอิ
เรากลับบ้านอย่างปลอดภัย เป็นอันจบทริปนี้ค่ะ

[อยู่บ้าน]
รีมกับน้อง ๆ ก็ดู youtube, pantip บลา ๆ
หาสูตรทำขนมกันจนตาแฉะเลยค่ะ 55
เราก็ได้ทำ เค้กหน้านิ่ม ชูครีม เค้กส้ม บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก กล้วยบวชชี
ไม่อยากจะบอกว่าอร่อยทุกเมนูเลยค่ะ อิอิ
แต่เราไม่ได้ทำขนมทั้งวันทั้งคืนนะคะ
เราก็ขยันหาความรู้วิชาการใส่ตัวบ้างอิอิ

มาบ้านครั้งนี้
รีมมีเรื่องปลื้มใจหลายอย่างเลยค่ะ
[อย่างแรก]
พีพีได้คะแนนคณิต o-net เต็ม 100
แล้วคุณครูก็เรียกไปรับรางวัลหน้าเสาธงที่โรงเรียนบุญวาทย์วิทยาลัย
แถมคุณครูประจำชั้นยังให้กำลังใจเป็นเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วย
ส่วนน้องมาหยาได้ 85 คะแนน ไม่ได้เต็มแต่ก็ได้เยอะกว่ารีม
แค่นี้รีมก็ภูมิใจในตัวน้องสุด ๆ แล้วคร้า 🙂

[อย่างที่สอง]
พี หยา ส่งผลงานจัดบอร์ด เข้าประกวดระดับจังหวัด
ได้รับรางวัลชนะเลิศ + เงินรางวัล 5000 บาท
ดีใจมีน้องเลี้ยงขนม อิอิ
[ไปพบ ดร.นิรันดร์ จิวะสันติการ]
ท่านก็ให้โอวาท สอนเราหลายเรื่องเลยค่ะ
ท่านยังให้หนังสือ Trail Guide to the body
เป็นหนังสือของแพทย์หญิงเพชรินทร์ ภรรยาของท่านค่ะ
แล้วก็ให้มะม่วงอกร่องที่ภรรยาท่านปลูกไว้ข้างบ้าน
และให้ช็อกโกแลต Ferrero Rocher กล่องใหญ่เรามาทานอีกด้วยค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

https://www.facebook.com/ajburin/posts/10156378529278895

[กลับไปเที่ยวโรงเรียนบุญวาทย์วิทยาลัย]
หลังจากไม่ได้ไปมาประมาณ 1 ปี
ได้ไปสวัสดีคุณครูหลาย ๆ ท่าน คุณครูก็จำเราได้ด้วย
ดีใจจังเลย 555
ขนาดคุณครูที่สอนหนูมาตั้งแต่ ม.1 ยังจำชื่อหนูได้อยู่เลยคร้า
และที่สำคัญไปโรงเรียนครั้งนี้ก็ได้ไปเจอเพื่อน ๆ
บรรยากาศเก่า ๆ ก็ทำให้หนูคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ
ที่ได้เป็นลูกเจ้าพ่อบุญวาทย์มา 6 ปี
ไว้หนูจะไปสวัสดีคุณครู และไปเยี่ยมโรงเรียนอีกนะคะ

[กลับบ้านครั้งนี้]
อยู่ลำปางเกือบครึ่งเดือน ได้ทำอะไรหลาย ๆ อย่าง
มันช่างเป็นช่วงเวลาดี ๆ ที่ช่วยเติมเต็มกำลังใจ
ให้หนูได้มีแรงไปทำหน้าที่ต่อ
หนูก็ขอบันทึกเรื่องราวดี ๆ
เก็บไว้ใน blog แห่งความทรงจำนี้นะคะ

จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 18(BC) ฉุกระหุก รายงานตัว เครียด(จะ)ไม่ทันเอา

สวัสดีค่ะ พ่อเก๋ แม่ขวัญ พี่รีม

“เครียด ลุ่น ระทึก ใจหาย” นานาความรู้สึกระหว่างเดินทาง
วันนี้ครอบครัวต้องเดินทาง ชีวิตคือการเดินทางจริง ๆ
เรา 2 คน ต้องไปรายงานตัว #ครูคืนถิ่น ที่ มน. กับ มช.
ของ น้องบี รายงานตัวที่ #ทีมมน
ของ น้องซี รายงานตัวที่ #ทีมมช
แม่วางแผนให้ไป ม.นเรศวร ก่อน
เพราะไกลกว่า .. ขับรถไปเองจะเหนื่อยกว่าไปเชียงใหม่
เช้า ลำปาง – ตาก – สุโขทัย – พิษณุโลก
บ่าย อุตรดิตถ์ – แพร่ – ลำปาง – เชียงใหม่ – ลำปาง
เราเช่ารถของ มีโชค พร้อมคนขับ
มีพี่แนน สาวหล่อ เป็นคนขับ คุยกันสนุก ๆ ตลอดทาง

การเริ่มต้น
การเดินทาง นาฬิกาหมุน ตั้งแต่เช้ามืด 27 เม.ย.60
แม่ตั้งแต่ตี 5 สงสัยตื่นเต้นแทนลูก ๆ
วันนี้ต้องเดินทางไกล ไปถึงจังหวัดพิษณุโลก และเชียงใหม่
การเดินทางครั้งนี้ มีอุปสรรคหลายปราการ

ปราการแรก คือ น้ำไม่ไหล!! โอ้ว้าว
แล้วพวกเราจะอาบน้ำกันยังไง ?
จึงถ่อสังขารไปอาบน้ำที่บ้านกล้วยไม้ห่างไปกว่าสิบโล
วางแผนออก 6.00 ก็เลื่อนเป็น 7.00 เลยกำหนดไป 1 ชั่วโมงล่ะ
เรานั่งทานข้าวบนรถ
ทานเสร็จพ่อก็ชวยคุยเรื่อง Capital letter ของ Ms.Walker
ขาไป ผ่านตาก สุโขทัย แล้วถึงพิษณุโลก ราว 11 โมง

ปราการที่สอง ที่ทำให้ถึง 11 โมงเศษ
คือ หลงไปทาง 2 แยก ต้องยูเทิร์นกลับมา
หลงนิด ๆ น่ะค่ะ เราลงรถที่หน้าสำนักอธิการ
เมื่อไปถึง คณะศึกษาศาสตร์ ม.นเรศวร
หลังลงชื่อรายงานตัวกับอาจารย์ และรับรหัส TCAS แล้ว
ก็มีรุ่นพี่ เค้าพาฉัน ไปเลือกไซต์เสื้อผ้า รองเท้า ชุดกราว
จากนั้นก็พบเพื่อนชื่อแป๊ป ด้วย
ติดโครงการเดียวกัน แต่คนละสาขา เค้าเรียนครูคอมฯ

ปราการที่สาม คือ พ่อซื้อกาแฟ
เค้าค่อย ๆ บนกาแฟ และมีลูกค้า 3 ราย
กว่าจะได้กาแฟก็เกือบครึ่งชั่วโมง
กว่าจะขึ้นรถก็เกือบ 12.00
เรารีบกันมาก กลัวจะไป ม.เชียงใหม่ ไม่ทัน
จึงแวะทานข้าวที่ เซเว่นอีเลฟเว่น

ปราการที่สี่ คือ เส้นทางใหม่โหด
ทางชัน ขึ้นลงเขา และจำกัดความเร็ว
จากพิษณุโลก กลับเข้าอุตรดิตถ์ ผ่านแพร่ เข้าลำปาง
ขึ้นเขา ลงเขา และเป็นทาง 2 เลน หลายช่วงห้ามแซง
สุดท้ายกว่าจะถึงลำปางก็ 15.00 น.
แอบคิดว่าไม่ทันหรอก
แต่ก็ไป … ไปกันให้สุด ให้รู้ดำรู้แดง

ปราการที่ห้า รถติดหลังมอ
กว่าจะถึงมช. ก็ 16.30 เพราะรถติดเป็นช่วงหลัง มช.
แม่โทรถามฝ่ายทะเบียนฯ ของคณะก่อน เขารอได้
น้องบีช้ากว่าตาราง 5 นาที เข้าไปไม่ถึง 5 นาทีก็ออกมา
เข้าห้องทะเบียน พบพี่เจ้าหน้าที่นั่งรออยู่
เพียงยื่นเอกสาร ตรวจสอบ ลงชื่อ ก็เป็นอันเรียบร้อย
สุดท้าย ภารกิจรายงานตัวครูคืนถิ่นก็สำเร็จลุล่วงในวันเดียว

แล้วพอจัดการธุระเรื่องรายงานตัวเสร็จแล้ว
เราพากันแวะทานมื้อเย็นที่ Sizzler ที่ Central festival ต่อ
เจอรุ่นพี่บุญวาทย์ทำงานที่ Sizzler ด้วย
พี่เขาใจดีมาทักทายเรา

แอบเห็นใจ พี่แนน คนขับรถที่ขับรถให้พวกเราทั้งวัน
จึงต้องรีบกลับลำปาง ทำให้ไม่มีเวลาให้เดิน shopping ฮือ …
กว่าจะกลับถึงลำปางก็สองทุ่มกว่าแล้ว
พ่อและแม่จึงให้ Tip พิเศษ
เพราะเขาแทบจะไม่ได้พักเลย เห็นใจค่ะ
มีอะไรจะเล่าสู่กันฟังใหม่ค่ะ

Bye Bye จ้า .. รักทุกคนนะ จุ๊บ จุ๊บ
จาก พี่เอของน้อง ๆ และลูกที่น่ารักของพ่อเก๋ แม่ขวัญ
มีอะไรทักแชทได้เหมือนเดิมน้า

ต่อจาก
จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 13(B)
หนูจะจบ ม.ปลาย ล่ะค่ะ February 4, 2018